Offerfeest en de paraplu-revolutie

Halloo lieve mensen!

Wat gaat de tijd toch snel! Inmiddels alweer ruim 6 weken in Hong Kong. Maar goed, zoals ze zeggen: Time flies when you having fun. Ik ga jullie weer wat vertellen over mijn avonturen!

Zoals de meesten van jullie wel weten was het vorige weekend Eid. Het Offerfeest die de moslims één keer per jaar vieren. Ik zag er best wel tegenop om helemaal alleen te zijn met zo’n belangrijke feestdag. Het is namelijk echt een familie feestdag. Eid viel in Hong Kong een dag later dan in Nederland. Op de eerste Eid dag in Nederland heb ik samen "ontbeten" met mijn familie door middel van Skype. Terwijl mijn familie gezellig aan tafel zat, die mooi gedekt was en vol lag met lekkere etenswaren zat ik mijn noodles naar binnen te slurpen. Hoewel ik dol ben op de Chinese keuken mis ik zeker wel ook bepaalde typische Hollandse eten. Neem bijvoorbeeld nou gewoon een lekkere witte bolletje met pindakaas of hagelslag. Of zo’n heerlijke bruine boterham met een dikke plak kaas erop. Hmmmm.. (Het gaat weer over eten hoor :p) maar goed.. natuurlijk was het anders dan normaal en miste ik mijn familie ontzettend op die dag. Om het te benadrukken het voelt goed om te weten dat er een warm nest is om naartoe terug te vliegen wanneer je je uit de maalstroom van het leven wil terugtrekken.

De volgende dag toen Eid bij ons in Hong Kong was, had ik zelf ook een drukke planning gemaakt. Zondag ochtend ben ik samen met een ander moslima (die ik hier op het lab heb leren kennen) naar de moskee gegaan om te bidden. Het is anders dan de moskee in Nederland. Het was er ontzettend druk en de meeste mensen waren van Indonesische komaf. Iedereen had mooie kleding aan en erg kleurrijk! Zo kleurrijk dat het zelfs pijn deed aan mijn ogen haha.. Wel een groot verschil daarentegen met de kleding die in de Nederlandse moskeeën word gedragen op Eid, die meestal wit of donker van kleur zijn.. maar in ieder geval, ze waren allemaal erg vriendelijk.

Na het gebed ben ik met een paar andere moslima's (vrienden van mijn collega) uitgebreid gaan eten in een Indonesische restaurant. Dit werd georganiseerd door een aantal dames die in het bestuur zitten van de moskee. In het restaurant hebben we onze buikjes helemaal rond en vol gegeten. Rijst met kip en curry in plaats van de gebruikelijke "shwa" (gegrild vlees, een typische gerecht van het offerfeest). Al met al was het een zeer bijzondere ervaring die ik nooit had willen missen.

Zo, en nu weer even totaal iets anders. Het is waarschijnlijk niemand ontgaan, maar zoals jullie weten is op dit moment een ‘’revolutie’’ bezig in Hong Kong. Er wordt al een paar weken gedemonstreerd. De mensen hier willen dat er meer democratie komt.

Ongeveer een jaar geleden heeft een professor een artikel over democratie geschreven die de aandacht trok van de middenklasse hier in Hong Kong. Deze mensen zijn gaan demonstreren waardoor China werd wakker geschud. In juli kwamen ze met een voorstel dat iedereen mocht stemmen op de nieuwe bestuurder van Hong Kong, maar China wil zelf nog steeds de kandidaten bepalen. De Chinezen gingen hier niet mee akkoord wat ik logisch vind. Het volk is hierdoor dus de afgelopen weken gaan protesteren. Het is een paar keer uit de hand gelopen omdat de politie niet mee wilden werken aan het verzoek van de betogers. De eerste keer dat het fout ging wilden de betogers meer ruimte om te kunnen demonstreren. Toen er nog meer demonstranten bij kwamen werd het veel te druk en kon de politie de menigte niet meer overzien, waardoor de politie met traangas begon te spuiten.

Politiek was eerst eigenlijk alleen iets voor de heersende klasse, maar na wat er een paar jaar geleden gebeurd is met de Arabische Landen, toen de bevolking massaal in opstand kwamen tegen de leiders, gaan de mensen ook hier de straat op.

Op mijn stage merk ik wel van dichtbij dat er grote klasse verschillen zijn tussen mijn collega's. Orders worden namelijk klakkeloos uitgevoerd en feedback geven word gezien als aanval op hun manier van werken. Je kan eigenlijk niet echt zeggen wat je vind zolang je maar aardig en vriendelijk blijft en gewoon doet wat je moet doen. Dat is soms best wel frustrerend!

Ik ben een keer uit m'n slof geschoten tegen een collega omdat hij iets niet goed uitlegde. Volgens hem moest ik er zelf maar achter komen. Dat was de beste leermethode volgens hem! Toen ik hem uitlegde dat het wel handig zou zijn om mij gewoon die formule berekening eerst uit te leggen en dat ik het daarna zelf zou doen zonder dat ik er onnodig veel tijd aan zou besteden... Dit is men niet gewend en al helemaal niet om tegen gesproken te worden. Mijn collega ging gelijk in de verdediging en vond het raar dat ik geïrriteerd werd en het nog uitsprak ook! Maar nadien probeer ik mij wel in te houden als het even niet meezit... Maar hoe frustrerend zal het wel niet zijn voor de Chinezen om zo te moeten leven zonder democratie! Weer iets van dichtbij meegemaakt die mijn visie heeft verbreed!

Maar goed over het algemeen merk ik zelf weinig van alle hectiek hier. Ik hoop dat de demonstraties in ieder geval snel ophouden zodat ik weer veilig Hong Kong Central kan bezoeken. Hopelijk zal er snel een oplossing worden gezocht voor dit probleem. Tot die tijd hou ik me veilig op campus en in de weekenden zoek ik lekker de eilandjes op.

Nou lieve mensen tot spreeks dan maar weer! Ik heb weer een aantal mooie plaatjes toegevoegd.