I'm coming home

Lieve, lieve, lievee.. mensen.

Het einde is in zicht! Volgende week vrijdag 22 mei is het dan zo ver. Na negen maanden hier gewoond en gewerkt te hebben keer ik terug naar mijn roots! Het einde van mijn grote avontuur. Tevens zal dit mijn laatste reisverslag zijn vanuit Hong Kong. Het voelt allemaal zo dubbel. Ik ben ontzettend blij weer herenigd te worden met mijn familie die ik ontzettend heb gemist. Maar ik zal zoveel dingen gaan missen hier...

Omdat ik nu zo druk ben met het afronden van mijn stage, en alles eromheen lijkt de tijd nog sneller te gaan dan normaal. Vorig weekend had ik een extra lang weekend in verband met labour day. Samen met ons meidengroep zijn we naar het strand geweest op Sharp island. Sharp island is een van de bekendste eilanden in Sai Kung en ook net zo mooi als alle andere eilanden waar ik ben geweest. Daarna heeft een Australische vriendin, die in hartje Hong Kong central woont, speciaal voor mij en een Canadese vriendin gekookt. We hebben heerlijk gegeten op de rooftop van haar appartement met een uitzicht waar je U tegen zegt. Tot slot heeft een ander vriendin, mij meegenomen naar de opera van La Double Coquette (Franse opera). Dit was in de cityhall van Hong Kong Central. Het was een soort toneelstuk waarin twee vrouwen vochten (niet letterlijk) om de liefde van één man, uitgevoerd met zang en dans. Het was in één woord spectaculair met een schitterend decor en prachtige kostuums. Dit was de eerste keer dat ik naar een opera voorstelling ben geweest en ik vond het ge-wel-dig!

Afgelopen weekend was het net zo druk als vorig weekend. Doordat het regende zijn we niet naar het strand geweest en hebben we geen eilanden bezocht. We zijn naar de film geweest, de Maritime museum bezocht en naar de International Finance Centre oftewel IFC mall geweest om een beetje te shoppen. De IFC is een gigantisch hoog gebouw in HK Central. Je hebt er grote bedrijven, hotels en een duur winkelcentrum. Hong Kong heeft zoveel verschillende winkelcentra met zoveel verschillende (luxe) merken. Op elke hoek van de straat kun je hier een Rolex store vinden (heb al alle modellen haha..) of een Chanel winkel. De Bijenkorf of de PC Hoofdstraat in Amsterdam is niet te vergelijken met de shopping area van Hong Kong. Ooohh man!!... wat zal ik dit toch allemaal gaan missen, en ook de gezellige rommelige fruit en vismarkten! Wat zal ik de mooie natuurgebieden hier missen, en de prachtige bergen en rivieren, azuurblauwe zeeën omringd door prachtige stranden met hun adembenemende zonsondergangen, en de schitterende skylines van Victoria Peak. En natuurlijk zal ik mijn vriendinnen missen die uit alle hoeken van de wereld komen. Onwijs lieve en leuke meiden waarmee ik zoveel heb beleefd en plezier heb gemaakt, we zijn vrienden voor het leven omdat we allemaal op elkaar waren aangewezen. Ik heb verschillende mensen leren kennen uit verschillende landen en continenten. Ik kan een boek schrijven over ontroerende momenten die ik heb meegemaakt in de afgelopen negen maanden. Om een paar voorbeelden te noemen, het lieve oude vrouwtje op de fruitmarkt die mij altijd extra gratis fruit gaf omdat ze altijd blij was, als ze mij zag. Een klein Cantonees jongetje die mij aansprak en later wil trouwen met een meisje zo mooi en wit als dat ik was (Yup, wit!) Mijn lieve professor die zich over mij heeft ontfermd en bijna dagelijks vroeg of ik goed voor mezelf zorgde. De lieve Chinese moslimgemeenschap die mij liefdevol hebben opgenomen op een belangrijke feestdag waardoor ik mij thuis voelde en ik daar altijd welkom was, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik kan me haast niet meer voorstellen om terug te gaan naar mijn 'oude bekrompen' gedachten. Omdat ik eigenlijk niet verder keek dan alleen wat er zich in mijn eigen achtertuin afspeelde. Ik heb een levensquote die mij altijd heel erg heeft aangesproken "A mind that is stretched by a new experience, can never go back to its old dimension" -Oliver Wendell Holmes, Jr. Ik vind het nog steeds een geweldig mooie quote omdat ik nu ook letterlijk ervaar, wat ermee word bedoeld.

Om nog even terug te komen op mijn professor, ik associeer hem met zo'n mysterieuze oude wijze man (zoals Mr. Miyagi in de film karate Kid). Zonder hem had ik nooit de kans gekregen om naar Hong Kong te komen. Voordat ik hem in levende lijf leerde kennen heeft hij mij geholpen met de belangrijkste dingen te regelen voor mijn avontuur naar Hong Kong. Denk aan appartement op campus, werk visum etc. Sinds ik hier voor hem werk is hij een soort lief opaatje voor mij geweest. In het begin gaf hij mij altijd adviezen wat ik kon doen in de weekenden, hoe ik met de Chinese bevolking het beste om kon gaan en als ik problemen had, wat werk gerelateerd was of op campus (problemen met de huisbaas bijvoorbeeld) regelde hij dat altijd voor mij. Daarnaast heeft hij letterlijk gezegd dat ik de wereld moest verkennen om mijn ware ik te ontdekken. Ik mocht op reis wanneer ik wilde, zolang ik mijn project maar goed uitvoerde! Nou, dat heb ik heel erg letterlijk genomen. Ik heb alles kunnen doen wat ik wilde doen. Ik heb gruwelijke reizen mogen maken met geweldige mensen. Anyway.. Professor Ng, heeft mij op vele manieren geïnspireerd waarvoor ik hem eeuwig dankbaar ben.

Afgelopen januari, in Maleisië heb ik een scooter ongeluk gehad waar ik zeker achteraf even bij stil stond. Hoe leuk en mooi alles kan zijn tijdens het reizen, verantwoordelijkheid voor jezelf is toch het allerbelangrijkst! En zelfs als je dat hebt, kan alsnog niet alles volgens plan lopen. Dat heb ik in Maleisië voor het eerst echt ervaren op een harde manier met dat scooter ongeluk. Ik heb er eerder niets over verteld omdat ik toen nog helemaal van slag was, voornamelijk van wat de gevolgen hadden kunnen zijn. Mijn knieën waren ernstig beschadigd, de rest van mijn benen en armen onder de schaafwonden en ik had een lichte hersenschudding. Gelukkig bleef het ook daar bij maar het had ook anders kunnen gaan en dan... Dit was dus een keiharde levensles die mij behoorlijk heeft wakker geschud waardoor ik altijd extra voorzichtig ben en bovendien heb ik geleerd mijzelf goed te beheersen op momenten wanneer ik in paniek raak. Mijn manier van denken heeft het zeker ook beïnvloed. Voorheen dacht ik precies te weten hoe ik alles wil hebben en wat ik allemaal wil doen en bereiken in mijn leven. Deels is dat nog steeds van kracht, maar nu meer vanuit het kunnen in plaats van moeten. Ik kan meer dingen loslaten en positief kijken naar het negatieve wat ons soms treft. Maar ik heb ook nieuwe doelen gecreëerd die ik wil bereiken, en mijn visie op veel dingen is veranderd. Ik wist niet dat een periode van negen maanden van huis zoveel impact op mij als persoon zou hebben. En dat ik in z'n korte periode zoveel heb geleerd en ook innerlijk ben gegroeid. Ik ben zoveel rijker, (helaas niet in financiële zin) zelfstandiger, bewuster en onwijs dankbaar voor alles wat ik heb kunnen doen.

Zo nu even over mijn project waar ik eigenlijk in eerste instantie voor kwam. Ik heb ontzettend veel geleerd! Als eerste heb ik mijn Engelse taal op een hoger level gebracht zowel mondeling als schriftelijk. Ik heb zoveel verschillende technieken geleerd op het lab wat ze hier hanteren, en sommige trucjes die ze in NL niet kennen. Ondanks sommige tegenslagen en conflicten met collega's heb ik hier een TOP ervaring opgedaan die heel mooi zal staan op mijn CV. Ik ga sommige collega's zeker missen en de mysterieuze oude wijze man helemaal! Mijn scriptie heb ik bijna, maar dan ook echt bijna afgerond. Ik probeer kort in begrijpelijk Nederlands uit te leggen waar het precies over gaat. De titel van mijn scriptie is: hou je vast hoor, hier komtie: Inhibitory effects of lactoferrin derivatives on the fungal pathogen Candida albicans. Candida albicans is een schimmel die levensgevaarlijke ziektes kunnen veroorzaken bij de mens. Op dit moment is er wel medicatie tegen deze schimmel maar helaas word deze schimmel steeds meer resistent hiervoor. Dus het word hoog tijd dat we nieuwe medicatie gaan ontdekken! Er zijn een aantal melk eiwitten die antivirus, antibacterieel en schimmeldodend zijn. Denk maar aan de borstvoeding die een baby krijgt van z'n moeder. Borstvoeding is ontzettend gezond voor de baby omdat het de weerstand van een baby gewoon versterkt! In ieder geval.. Ik heb een aantal specifieke melk eiwitten van koemelk getest op de schimmel Candida albicans om te kijken of deze melk eiwitten de nieuwe medicatie kunnen worden tegen Candida albicans. Na grondig onderzoek zijn mijn resultaten positief. De melk eiwitten die ik getest heb zijn veelbelovend voor nieuwe medicatie. Deze week leg ik alles neer bij de ‘’oude wijze mysterieuze’’ man ter beoordeling en dan is het even afwachten.

Nou lieve lieve mensen het is zover. Ik kom naar huis! Spreek jullie binnenkort in Nederland ☺

Much love